De paaskaars: het licht dat ons bevrijdt uit de duisternis

Het Christus-Licht postulaat is een van de meest terugkerende in de christelijk-katholieke religie. Sinds de oorsprong van de liturgie wordt het licht van lampen en kaarsen gebruikt als symbool voor het licht van de verrezen Christus, het licht dat de duisternis van de donkerste nacht kan verdrijven.

Het eerste wat God schiep was licht, en door de Bijbel heen zien we hoe licht het teken is van Gods aanwezigheid, de manifestatie van zijn grootsheid.

Maar het is vooral door Jezus dat de symbolische waarde van het licht wordt ingewijd.

Jezus spreekt over zichzelf als het ware licht, en over zijn discipelen als het licht van de wereld, die “zo schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader, die in de hemelen is, verheerlijken”. (Matteüs 5, 16)

In het bijzonder de grote Paaskaars die ter gelegenheid van de Paasnacht wordt aangestoken, in de doopkapel wordt geplaatst en in plechtige processie wordt gedragen, heeft op zichzelf een zeer sterke symbolische waarde.

In de duisternis die de Paaswake kenmerkt, wordt de Paaskaars aangestoken door de priester om de donkere afgrond te verlichten waarin mensen dwalen, verstoken van het licht van hoop en nieuw leven. Dit kleine vlammetje is alles wat nodig is om de hoop te doen herleven en de vonk van het geloof in iedereen opnieuw aan te wakkeren. In het gezegende licht van de kaars herontdekken de gelovigen zichzelf als kinderen van het licht, in verbondenheid met God en met hun broeders en zusters. Het licht van de kaarsen, en in het bijzonder dat van de paaskaars, inspireert alle aanwezigen met de schittering van Christus die opstaat uit de duisternis van de dood en het kwaad overwint.

De nacht is niet langer donker, maar verlicht door de aanwezigheid van Christus en gevuld met liederen van vreugde en hoop. Elke fout wordt weggewassen, elke zonde vergeven in een gezamenlijke wedergeboorte.

De paaskaars zal het middelpunt zijn van alle vieringen gedurende de vijftig dagen van Pasen. Het zal worden voltooid, net zoals Jezus zichzelf voor God heeft voltooid, voor de liefde van de mensheid, door zichzelf volledig op te offeren. Zijn offer wordt elk jaar vernieuwd door dit brandende symbool van redding en verlossing, waarvan de rook, die opstijgt naar de hemel, herinnert aan de hemelvaart van Hem die, teruggekeerd uit de dood, licht en vrede brengt aan de mensheid tot het einde der tijden.